Nee, ik ga het niet meer hebben over de dames van Pink Ribbon, die zich al meer dan een week in een oorverdovende stilte hullen...beschamend! (even naar beneden scrollen )
Ik wil het even over ECHTE mutsen hebben; gebreid, gehaakt of genaaid.
De afgelopen tijd ben ik op zoek geweest naar een goed patroon, en ik heb veel geleerd van die zoektocht!
Ik moet zeggen dat ik het liefst brei met 2 naalden, en niet met 4 of 5; van al dat gemanoeuvreer met die naalden krijg ik snel kramp in mijn handen. Maar daardoor is het nog lastig om een goed ( lees: redelijk makkelijk) breipatroon te vinden.
Geniet maar even mee van mijn mutsen gedoe; klik op foto's voor vergroting
Deze roze muts is gehaakt volgens het patroon van de Pagodemuts van Lena Blidell. De kleur heb ik gekozen omdat ik hier nog de meeste wol van had; het is dus een uitprobeersel!
Een donkere kleur lijkt me mooier, eerlijk gezegd, ook voor een kind. De witte 'lijnen' zijn er later als vasten op gehaakt.
Rebecca-Faye wil 'm niet op, terwijl hij toch zò leuk staat! Ze is net een elfje!
Een genaaide baret uit een oude Ottobre ( bewaren die oude nummers, je weet nooit waar 't goed voor is!).
Eén tip; eerst het hoofd goed opmeten voordat je de patroondelen gaat knippen is best verstandig.
Dit werd dus een mini-baby-formaatje. Maar hij is wel goed gelukt...hij past alleen niet. *proest*
Dezelfde genaaide baret, nu in een maatje groter. Althans dat was de bedoeling, maar als je de patroondelen te wijd knipt ( te veel naadtoeslag) dan heb je ineens een baret die weer veel te groot is...
Een genaaide muts, en heel simpel te maken; 2 rechthoeken van fleece op elkaar naaien, en dan de bovenpunten naar elkaar vouwen en vast zetten op het midden van de bovennaad.
De onderkant kun je omrollen, of naar binnen slaan en vastzetten. Of wat je maar wilt.
Uit de Katia wintercatalogus is dit een muts in 2 varianten; eentje met nld 7, en eentje met nld 3,5.
De blauwe is veel te groot, de roze is weer van mini-baby-formaat.
Dat hele verhaal over hoe je je naalden moet aanpassen als het patroon te groot of te klein uit valt, begrijp ik eigenlijk gewoon niet.
Daar moet ik nog eens goed op studeren, of gewoon hulp vragen aan mijn schoonmoeder die echt met haar ogen dicht nog de meest fantastische breisels maakt...
Toch is het goed om proefmodellen te maken, zowel gebreid als genaaid, omdat je op die manier wel heel goed een patroon leert kennen, en weet waar je wat moet aanpassen.
Maar ik ben wel een beetje jaloers op al diegenen die zo even op een avondje een muts van de pennen laten glijden...
Alvast een heel fijn weekend!
My struggle to get a cap right can be seen on the pictures above. Some are too big, some are way too small.
Big note to self; measure the head carefully before you start sewing...
And I'm still having trouble adjusting knitting patterns to the right size when it comes to changing the needles etc.
I'm really a tiny bit jealous of all those knitters who can knit a cap in an evening while watching tv...
So I'm going to study a little more on the whole knitting pattern stuff...or ask my dear mother-in-law who can knit with her eyes closed and still make beautiful work!Have a great weekend!