handwerkhuis-Discover-Magazine

Alphen a/d Rijn, Libië, Jemen, Ivoorkust; het is eigenlijk allemaal tè verschrikkelijk voor woorden, en de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik me er af en toe voor af moet sluiten. Anders word ik er zò teneergeslagen van...

Even de achter de naaimachine, en iets moois ( wat ik dan mooi vind) uit mijn handen laten komen, helpt dan wel.
Ik heb het 'bekende' Bizzkids rokje 3449 gemaakt;

Het was de eerste keer dat ik 'm maakte ( een uitprobeerseltje, dus) en dan gebruik ik er liever niet een heel 'duur' stofje voor ( of een stofje waar ik niet veel meer van heb). Ik heb geen ruche langs de randen gezet, maar gewoon rode biais-band. Het is goed gelukt, het past (*proest*) èn staat leuk, dus het rokje kan ook van andere stofjes gemaakt gaan worden.

Ik ben ook nog een Taja aan het maken, nu in een blauw stofje; ik vind het heel zomers staan!


Op de ondergrond zie je een gebloemd stofje; dat wordt een ROMO-rok voor mij, maar daarover later meer. :-)

En vorige week kwam de nieuwste Patronenpost binnen. Daarin staat een leuk patroon voor paperpiecing-bloemen, en dat lijkt me heel geschikt voor een cadeautje dat ik voor een bijna-4-jarige wil maken; een tasje voor school.

Ik schreef hier al dat ik zo'n leuk patroon in de nieuwste Bizzkids had zien staan, dat ik zéker ging maken. Nou, dat was ook zo; ik maakte zelfs al een foto van de geknipte patroononderdelen en het model in het blad;

Zie je dat leuke spijkerjasje in bloemenstof? Ik had nog een heel leuke lichtbruine-met-roze-bloemenstof, en had het ook al geknipt ( je ziet de stof een klein beetje onder de patroondelen uitpiepen).

Maar bij het in elkaar zetten bleek al snel dat er iets he-le-maal niet klopte...de maat was veel te klein. En dat terwijl ik het toch goed had uitgerekend, en zelfs vergeleken met de lichaamsmaten.
Afijn, het werd een jasje in poppenmaat, en ik heb 'm halverwege in de prullenbak gegooid...geen redden meer aan!

Toch maar weer opnieuw begonnen; ik blijf het een leuk model vinden. Na veel passen en meten heb ik besloten om het patroon in maat 140 te maken, en die past. Mind you, we hebben het hier over een kleuter van net 4, die confectiemaat 104/110 heeft.

Zo is 'ie geworden;

Tja, je ziet het wat moeilijk door de drukke stof, maar dit even als bewijs dat er toch ècht een spijkerjasje gemaakt is! *proest*.
De knoopjes op het voorpand ontbreken nog; die heb ik nog in de portemonnee zitten.
Dit is echt een project dat met tegenzin afgemaakt wordt; het eindresultaat is goed, maar de moeite die het gekost heeft.....

Ja, ik kan er niet om heen, maar vandaag voelde ik ze...de lentekriebels! Ineens voelde ik de warmte in de lucht, en rook ik de lente, en de deuren en ramen moesten open!

Sommige mensen krijgen dan een aanval van opruimwoede, maar daar heb ik gelukkig helaas geen last van. Het enige wat ik dan nog wil is de naaimachine op tafel en lentekleren maken! Eindelijk dunne(re) stofjes, eindelijk korte mouwen, en bloesjes.
Nu Rebecca-Faye eindelijk een kindermaatje krijgt ( maat 104/110), wordt het ook veel makkelijker en leuker om voor haar iets te maken. Het staat nu gewoon allemaal veel beter, alhoewel de heupjes nog steeds niet veel zijn. Daar gebruik ik voorlopig nog maar elastiek in de taille voor; een broek met rits valt gewoon naar beneden!

Ik mòest er dus even uit, en heb wat leuks ingeslagen;