Crosses Mourning Quilt

Ik was al tijden van plan weer eens iets uit het boek 'Prairie Children and Their Quilts' van Kathleen Tracy te maken, en toen er iets verdrietigs in ons privé-leven gebeurde, wist ik dat het de Mourning Quilt zou worden.

Een rouw-quilt, iets waar je je verdriet in kan leggen, iets dat past bij een verdrietige periode, iets waarmee je je verdriet tastbaar maakt.
Die quilt kun je dan ook weer weg leggen, zoals je verdriet op een gegeven moment ook naast je neer moet leggen. Niet om te vergeten, want dat doe je nooit met verdrietige dingen, maar het is een manier om niet overspoeld te raken door negatieve gevoelens.
Net zoals we een heleboel liefde stoppen in iedere quilt die we maken, kun je er ook je verdriet en pijn in kwijt.

Het quiltje komt uit dit boek. Je kunt zien dat ik er al vaker uit gewerkt heb; achterin het boek bewaar ik de tekeningen van de (blokken van de) quilts.

Ik ben echt dol op dit boek, vandaar ook een foto van de achterkant. Niet alleen zijn de quiltjes mooi, ook de vormgeving is mooi, vind ik.

Op de foto in het boek zie je de volledige quilt. Ieder blok is 5 x 5 inch, de totale quilt meet 25 1/2 x 25 1/2 inch. (ongeveer 56 x 56 cm).
Ik heb een paperpiecing patroon van dit blok gemaakt. Ik vind het erg fijn werken, PP, en voor mij is het ook een goede manier om heel accuraat en netjes te kunnen werken.
Voor de juiste verhoudingen is mijn blok iets groter, ongeveer 15 x 15 cm.

 


Tja, en toen wist ik het even niet meer...welke kleur is nu het mooiste voor de rand...
Vanavond kies ik definitief welke kleur het wordt. Herkenbaar, dit stofjes-gepieker? ;-)

Gisteren was één van mijn grote mijn dochters, Channah, op bezoek. Dat was heel gezellig, ik ben altijd blij als ze er is. Rebecca-Faye zo te zien ook, want de meisjes hebben heel veel samen gespeeld en gewerkt, zoals je hieronder ziet. ;-)



I've started working on the Crosses Mourning Quilt, from the book 'Prairie Children and Their Quilts' by Kathleen Tracy.
We put lots of love in the quilts we make, but you can also lay your sadness and pain in it.
That's what this quilt is for.
And one of my older daughters, Channah, visited us and I was so happy to see her! So was Rebecca-Faye, as you can see.
I love these pics of their concentrated faces.