Tussen alle drukke werkzaamheden door, heb ik gelukkig ook nog wat tijd om vrolijk door te breien.
Ik ben even gestopt met het verzamelen van patronen; eerst maar eens wat màken voordat er weer wat bij komt. Maar ja, dan kijk ik weer even op Pinterest, en dat gaat het al weer mis...tè veel moois daar!
Wil je me trouwens volgen op Pinterest, klik dan hier.
Dit wordt even een hap-snap-blogje; het lijkt mijn echte leven wel! :-)
Iedereen heeft wel wol in de kast waarvan je denkt; Wat mòet ik er in hemelsnaam mee?
In de winkel leek het nog best leuk, had je er zelfs al een patroon voor in je hoofd, maar vervolgens kwam het thuis in de kast terecht om daar lang, heel lang, te blijven liggen.
En omdat ik weg gooien ook weer zo iets vind, besloot ik om toch maar eens een patroon te zoeken bij dit rare garen dat ik ooit bij de Zeeman kocht;
Dik garen, naald 8. Leek me ooit leuk voor een trui voor Rebecca-Faye, en dus heb ik er ook flink wat bollen van. Dom, ja.
Maar toch, als muts is het best geinige wol. En wat ook leuk is; met naald 8 heb je deze muts dus in een zondagmiddag gebreid! Je hebt dan wel pijn in je handen ( tenminste ik wel) van die dikke naalden...
Gelukkig staat de muts heel leuk bij Rebecca-Faye. Dat dan weer wel.
Dus besloot ik om toch ook maar een sjaal te breien, zodat ze een leuke set heeft.
Zet 20 steken op, en brei in ribbelsteek ( alle toeren recht) tot de gewenste lengte.
De oplettende kijker ziet dat ik nog steeds de sokkennaalden gebruik. Dat is pure luiheid; ik had geen zin om de 'gewone' naalden nr. 8 op te zoeken, en zag dat dit nèt paste.
Dit is het oorspronkelijke patroon van Drops Design, en je vind het
hier.
Dat schouder'ding' vind ik dan weer een beetje raar, eerlijk gezegd, zeker van zulke dikke wol.
Vorig jaar kocht ik bij de Aldi flink wat wol in, toen het daar in de aanbieding was. Daar zat ook een kleur bij waar ik bij nader inzien toch niet zo blij mee was; een soort leverkleur die wat flets over komt.
Ook hier voor ging ik op zoek naar een patroon, en vond het in een oude Filati;
Een soort folkore-vestje, in gerstekorrelsteek en kabels.
En dit is mijn versie; dit is het rugpand. Ik besloot om het eerste gedeelte van de boord in een contrasterende kleur te maken, en ik had dit turquoise ook nog in de kast liggen. Het maakt het allemaal wat levendiger, vind ik. Bij de voorpanden en mouwen komt ook ook zo'n blauw randje.
Tot slot; zoals ieder jaar zijn ook nu de Telegraaf-breisels er weer!
Hier zie je één van de modellen;
Het zijn natuurlijk gewoon Phildar-patronen en niet ècht van de Telegraaf, maar ook dit jaar zijn ze weer erg leuk.
Op deze pagina vind je alle foto's en patronen ( als pdf-downloads).
En helemaal op het eind nog even twee grappige foto's:
Kunnen jullie zien dat Rebecca-Faye de dochter van een quiltster is? Ja, hè?! ;-)
0 comments:
Post a Comment